Jak stosować terapię narażenia na lęk, lęki i fobi

Na tej stronie mogą istnieć linki partnerskie, co oznacza, że ​​otrzymujemy niewielką prowizję wszystkiego, co kupujesz. Jako współpracownik Amazon zarabiamy na kwalifikujących się zakupach. Przeprowadź własne badania przed dokonaniem zakupu online.

Czy uporczywy strach, fobia lub niepokój powstrzymuje cię od cieszenia się życiem i nic nie pomaga? Nie jesteś sam. Na podstawie statystyk zgłaszanych przez Stowarzyszenie Lękowe i Depresji Ameryki miliony Amerykanów żyją z jednym lub więcej z tych warunków.

Lęk jest oznaczony przez trwałe i nadmierneobawy i zmartwienia. Może to prowadzić do ataków paniki. Fobi są w dużej mierze napędzane irracjonalne obawy, prawdziwy lub wyobrażony. Warunki te często są wyniszczające i prowadzą do zachowań unikania jako sposób na poradzenie sobie.

Leki, terapia poznawcza i alternatywne leczenie są rutynowo stosowane w celu zmniejszenia objawów. Być może wypróbowałeś ich wszystkich, nie widząc znaczącej poprawy. A co z terapią narażenia lęku? Czy zastanawiałeś się nad tym leczeniem?

Spójrzmy na Jak działa terapia ekspozycyjna i dlaczego jest bardziej skuteczna. Znajdziesz również zasoby na zlokalizowanie terapeuty, który może pomóc ci odzyskać kontrolę w ciągu dnia.

Spis treści

Co to jest terapia ekspozycyjna?

Terapia ekspozycyjna to leczenie psychologiczne opracowane, aby pomóc ludziom przezwyciężyć obawy lub fobi, które wywołują lęk poprzez wielokrotne konfrontacja z wyzwalaczami. To jest zgodnie z American Psychological Association (APA).

Spust może być osobą, miejscem, przedmiotem, myśli, sytuacją lub pamięcią traumatyczną, na przykład w przypadku zaburzenia stresu pourazowego (PTSD). Niektóre osoby cierpiące na zaburzenia lękowe, w tym zaburzenia lękowe społeczne, fobi i zaburzenia paniki, mają tendencję do unikania unikania rozwiązania.

Unikanie wyzwalacza lub związanych z nimi wrażeń jest uważane za a lot odpowiedź. Jednak długoterminowe unikanie może pogorszyć objawy lub zwiększyć częstotliwość ataków paniki.

Wystawienie pacjentów na ich wyzwalacze reprezentuje inne podejście do leczenia. W rzeczywistości w jednym z kilku badań stwierdzono mocne dowody większej skuteczności leczenia narażenia w leczeniu lęku, fobi, obaw i zaburzeń paniki, w porównaniu z terapiami poznawczymi.

Co musisz wiedzieć o zaburzeniach lęku i lęku

Lęk jest normalną reakcją na stres i od czasu do czasu doświadczają tego. Odpowiedź jest związana z aktywacją ciała migdałowatego i ma służyć jako mechanizm ochronny, e.G., pomagając uniknąć prawdziwy niebezpieczeństwo. Możesz podjąć działania lub uciec z sytuacji, w zależności od tego, co jest najlepsze w tych okolicznościach.

Zaburzenia lękowe są różne i przewlekłe. Jest udokumentowany jako najczęstsza choroba psychiczna dotykająca 40 milionów dorosłych w USA, którzy co roku mają 18 lat lub więcej. Zaburzenie charakteryzuje się długoterminowymi objawami, w tym:

• Nadmierne obawy lub zmartwienia
• Nerwowość lub niepokój
• Niepokój
• Wyzysk
• Przyspieszone tętno
• Uczucie niebezpieczeństwa
• Atak paniki

Objawy te wynikają z odpowiedzi walki lub lotu na stres i aktywację ciała migdałowatego. Jest to mały region w kształcie migdałów w płatach skroniowym, który również reguluje reakcje strachu, takie jak emocje, które osoba kojarzy z pewnymi sytuacjami i jak reaguje. Naukowcy nazywają to zachowanie regulowane przez emocje.

Osoby z lękiem spowodowane codziennymi zmartwieniami doświadczają podobnych objawów. Są jednak tymczasowe i szybko ustępują lub za pomocą afirmacji dla niepokoju.

Z drugiej strony objawy są przedłużone u osób z zaburzeniem głównie dlatego, że ciało migdałowate pozostaje aktywowane z powodu częstego i długoterminowego pobudzenia.

Niektóre osoby są łatwo zaskoczone i zawsze szukają zagrożeń i niebezpieczeństwa (hipervigilance). Jedno badanie, na temat aktywności ciała migdałowatego, strachu i lęku: modulacja stresu, wykazało, że dzieje się tak z rozregulowania ciała migdałowatego.

Bycie hiper-wartościowym, oprócz objawów lękowych, może ostatecznie zacząć zakłócać codzienne funkcjonowanie i ogólną jakość życia.

Rodzaje zaburzeń lękowych leczonych terapią narażenia

Terapia ekspozycyjna należy do terapii poznawczo-behawioralnej (CBT) i jest często stosowana w leczeniu jednego lub większej liczby rodzajów przewlekłego lęku lub zaburzeń lękowych. Najczęstsze typy obejmują:

• Uogólnione zaburzenie lękowe (GAD): Chroniczne martwienie się o życie codzienne, które mogą stać się wyniszczające fizycznie i psychicznie. Objawy obejmują uporczywe poczucie terroru lub zbliżającą się zagładę.
• Fobia społeczna: Intensywne zmartwienie o bycie w środowisku społecznym z powodu obaw przed osądzaniem. Ataki paniki są również objawem.
• Lęk napadowy: Nagłe i wielokrotne uczucie terroru i objawów fizycznych, które często są mylone z zawałem serca. Obejmują one hiperwentylację, walenie bicie serca, ból w klatce piersiowej i duszność oddechu. Niektóre osoby odczuwają sensację, jakby były zadławione.
• Konkretne fobie: Fobi odnoszą się do intensywnych, irracjonalnych obaw przed czymś, co w rzeczywistości nie stanowi obecnego niebezpieczeństwa. Przykłady obejmują strach przed lataniem, wysokościami, wodą lub pewnym zwierzęciem. Wysokie unikanie jest głównym objawem.

Terapia ekspozycyjna jest również stosowana w leczeniu zespołu stresu pourazowego (PTSD) i zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego (OCD). Te zaburzenia psychiczne zazwyczaj współwystępują wraz z objawami lękowymi lub wywołują.

Co powoduje zaburzenia lękowe?

Czasami osobom trudno jest śledzić pochodzenie ich objawów. Według lekarzy przyczyny lub czynniki ryzyka obejmują:

• Genetyka
• Chemia mózgu
• Twój typ osobowości
• Uraz
• Wydarzenia życiowe
• Nadużywanie alkoholu i substancji

Niektóre badania sugerują związek między zaburzeniami a dysfunkcją w obwodach mózgu odpowiedzialnych za kontrolowanie obaw i emocji. Te obawy mogą być przewlekłe i powodować określone fobie, które mogą wystąpić z kilku powodów.

Obejmują one negatywne doświadczenia, które wywołały traumę, wyuczone zachowanie rodziców lub w środowisku dziecięcym lub zmiany funkcji mózgu.

Jak działa terapia ekspozycyjna

Wyolbrzymiona lub stosunkowo podwyższona aktywacja ciała migdałowatego jest widoczna u osób z lękiem społecznym, PTSD i innymi rodzajami zaburzeń lękowych. Naukowcy znaleźli dowody podczas badania na temat Neuroksyjność strachu, stresu i zaburzeń lękowych.

Uważa się, że ciało migdałowate jest odpowiedzialne za przetwarzanie bodźców przerażających i groźnych. Powtarzające się narażenie na indukt strachu zmniejsza reakcje strachu i unikania, które występują, gdy ciało migdałowate jest aktywowane z niepoprawnego postrzegania czegoś za groźne.

Zwróćmy naszą uwagę na różne rodzaje terapii i technik narażenia oraz ich działania.

Rodzaje terapii narażenia lęku

Twój terapeuta określi, który z poniższych rodzajów terapii i techniki ekspozycji są najbardziej odpowiednie na podstawie diagnozy.

1. Ekspozycja in vivo

Terapia narażenia in vivo („prawdziwa”) oznacza, że ​​terapeuta poprowadzi cię osobiście do wykonywania działań, które wiążą się z źródłem strachu. Na przykład, jeśli strach przed interakcjami/sytuacjami społecznymi powoduje niepokój, twój terapeuta może poinformować cię, abyś wygłosił publiczną mowę lub przedstawienie.

Jeśli niepokój jest związany z lataniem, może być konieczne złapanie kilku lotów, aby cię odczuła i zminimalizować 'lot' lub reakcja unikania.

2. Wyobraźnia ekspozycja

Tutaj twój terapeuta prowadzi cię do wyobrażenia o przerażonym obiekcie, osobie, sytuacji lub pamięci. Na przykład pacjent z PTSD może zostać poproszony o ponowne wyobrażenie sobie w traumatycznej sytuacji i opisanie swoich odczuć lub uczuć.

Powtarzające się narażenie na traumatyczne doświadczenie w ten sposób może działać, aby zminimalizować strach i lęk otaczający traumę.

3. Ekspozycja rzeczywistości wirtualnej

Rzeczywistość wirtualna to przełomowa technologia, która umożliwia terapeutom prowadzenie terapii narażenia z przewodnikiem, gdy rzeczywiste narażenie nie jest praktyczne. Powiedzmy, że strach przed wodą wywołuje niepokój, gdy jesteś w pobliżu dróg wodnych, takich jak ocean lub basen.

Twój terapeuta będzie użył wirtualnego ekranu rzeczywistości, aby ustawić się blisko lub w wodzie, aby zmniejszyć lęk i unikanie.

4. Ekspozycja interoceptywna

Interoceptive Exposure Therapy polega na zmuszaniu pacjenta do wykonywania czynności, które powodują nieszkodliwe objawy związane z zagrożeniem (prawdziwym lub wyobrażonym) lub irracjonalnymi obawami, które wywołują niepokój. Pacjent jest zachęcany do siedzenia przez dyskomfortowe odczucia, aby pomóc im uświadomić sobie, że nie są szkodliwe.

Przykładem jest stymulowanie bicia serca wyścigów u pacjenta z zaburzeniem paniki w celu złagodzenia niepokoju w sprawach, które postrzegają jako zagrożenie lub niebezpieczeństwo.

Techniki terapii ekspozycji

Oto trzy powszechnie stosowane techniki.

1. Stopniowa ekspozycja

Terapeuta pomoże ci zbudować hierarchię strachu, prosząc o listę i ranking strachu, przedmiotów lub sytuacji od większości do najmniej przerażających. Terapia rozpocznie się od narażenia na najmniej obawę się na najbardziej obawe. Ekspozycja przyniesie również łagodne do umiarkowanego do trudnego podejścia.

Oto przykład zastosowania podejścia stopniowego lub stopniowego. Jeśli boisz się psów, twój terapeuta może pokazać zdjęcia psów podczas pierwszej sesji leczenia. Wraz ze wzrostem poziomu komfortu możesz być celowo narażony na psa w klatce lub innym rodzajem kontrolowanego środowiska. Sprawy przejdzie wtedy do punktu, w którym jesteś proszony o przytrzymanie psa.

2. Powódź

Takie podejście jest przeciwieństwem stopniowego odczulania. Terapeuci używają tej techniki, aby zalać swoich pacjentów z tym, co stymuluje ich niepokój. Powódź często odbywa się poprzez bezpośredni, natychmiastowy i intensywny narażenie na sytuację lub opisując obawny przedmiot lub sytuację.

Przykładem intensywnej ekspozycji jest natychmiastowe umieszczenie cię w basenie, mimo że masz Aquaphobia (strach przed wodą). Nie ma możliwości powolnego rozwinięcia tolerancji. Podczas sesji ekspozycji nie podejmuje się żadnej próby zmniejszenia lęków ani pomocy w ich uniknięciu.

Psychologowie uważają powódź jest dość skuteczna, szczególnie dla PTSD i fobi.

Ekspozycja o wysokiej intensywności zwykle zaczyna się od najbardziej negatywnych bodźców (najgorsze obawy dotyczące najmniejszych obaw) nazywane podejściem hierarchii.

3. Systematyczne znieczulanie

Podejście to zostało opracowane przez psychiatra Josepha Wolpe'a do leczenia lęku i fobii. Celem jest stopniowe zmniejszenie lub usunięcie reakcji strachu przez osoby i zastąpienie jej relaksu. Wolpe nazwał tę strategię jako kontr-kwarantowanie mózgu w celu zmiany reakcji na bodźce lękowe.

Będziesz skierowany do wyobrażenia się w powiązanych przerażających sytuacjach. Następnie będziesz skierowany do zastosowania strategii relaksacyjnych w celu zwalczania objawów, których doświadczasz. Strategie mogą obejmować głębokie oddychanie, medytację i wyobrażanie sobie w spokojnym otoczeniu, E.G., w pobliżu spokojnego jeziora.

Dlaczego terapia ekspozycyjna pomaga w lęku, obawach lub fobie

Terapia narażenia lęku, strachu lub fobii jest pomocna, ponieważ udowodniono, że pomaga pacjentom przezwyciężyć ich lęki i zmniejszyć epizody lękowe. Skuteczność została przypisana Element „konfrontacja”.

W porównaniu z innymi formami terapii behawioralnej techniki narażenia stawiają twarzą w twarz z tym, czego się boisz lub unikasz z powodu strachu. Tak jest Nawet jeśli konfrontacja dotyczy wizualizacji mentalnej.

Terapie poznawcze i leki przeciwdziałania analizy mogą w pewnym stopniu pomóc, ale nie wymagają one konfrontacji z twoimi wyzwalaczami. Alternatywne lub samopomocowe techniki, takie jak działania uważności, pomagają zmniejszyć stres i lęk, ale znowu element stawienia czoła wyzwalającym bodźcom w czasie rzeczywistym pozostaje nieobecny.

Mówiąc dokładniej, uważa się, że terapia narażenia lęku i fobii pomaga na cztery główne sposoby:

• Przetwarzanie emocjonalne: Powtarzające się narażenie na bodźce pomaga zmienić negatywne przekonania o przerażonych przedmiotach, działaniach lub sytuacjach na bardziej realistyczne przekonania.
• Wygaśnięcie: Odnosi się to do zmiany negatywnych powiązań i oczekiwanych wyników dotyczących obawnego obiektu lub sytuacji. Ostatecznie lęki lub fobie są możliwe do opanowania, zmniejszane lub zanikają.
• Przyzwyczajenie. Powtarzające się narażenie na to, czego unikanie lub opór, przełamuje powiązanie, jakie mózg tworzy z tym konkretnym wyzwalaczem. Niezależnie od tego, czy proces jest powodzią o wysokiej intensywności, czy powolnym, stopniowym podejściem, pacjent staje się coraz bardziej tolerancyjny dla bodźców. To dlatego, że w okresie leczenia powstają nowe ścieżki neuronowe.
• Własna skuteczność. Zdajesz sobie sprawę, że jesteś w stanie zarządzać wyzwalaczami i pokonać swoje obawy.

Należy zauważyć, że terapia jest prowadzona w bezpiecznym i kontrolowanym środowisku, aby zapobiec pogorszeniu twojego stanu.

Gdzie znaleźć licencjonowanego terapeuty

Leczenie może być wykonywane przez terapeutę, psycholog lub psychiatrę. Jeśli nie masz jeszcze terapeuty lub potrzebujesz klinicysty specjalizującego się w terapii narażenia, istnieje kilka opcji znalezienia jednego.

Możesz zacząć od zapytania znajomych lub członków rodziny, czy mogą kogoś polecić. W przeciwnym razie podciągnij wybraną wyszukiwarkę i wprowadź wyszukiwane warunki, „Gdzie znaleźć w pobliżu terapeuta terapii ekspozycji." Twoje wyszukiwanie powinno zwrócić wyniki dla terapeutów w Twoim mieście.

Alternatywnie możesz wyszukać niezawodne platformy internetowe, takie jak Amerykańskie Stowarzyszenie Psychologiczne. Sprawdź National Center for PTSD Lokalizator Jeśli potrzebujesz pomocy z zaburzeniem lękowym związanym z zaburzeniem stresu pourazowego. Związek dla behawioralnych i poznawczych Terapie Ma również lokalizator terapeuty.

Upewnij się, że przejrzyj wiedzę terapeuty i sprawdź, czy zapewniają one terapię narażenia lęku.

Czego można oczekiwać od terapeuty

Twój terapeuta wybierze rodzaj terapii i techniki w zależności od celu, który jest ukierunkowany. Sesje są przeprowadzane w bezpiecznym i kontrolowanym środowisku pod nadzorem lekarza lekarza.

Liczba i długość sesji terapii zostaną określone na podstawie twoich postępów. Ponadto Twój plan leczenia może obejmować kompleksowe podejście, w którym dodawane są dodatkowe formy terapii, takie jak terapie poznawcze i behawioralne.

Ostateczne przemyślenia na temat terapii narażenia lęku

Lęk jest dobry, o ile pomaga chronić cię przed szkodą lub prowadzeniem zachowań, które są w twoim najlepszym interesie. Sprawy stają się problematyczne, gdy objawy nadal trwają w sposób wyniszczający lub zakłócają twoją zdolność do normalnego życia.

Na szczęście wyniszczające lęki, fobie i inne rodzaje zaburzeń lękowych można z powodzeniem leczyć terapią narażeniem. Podsumowując, rodzaje i techniki terapii ekspozycji działają, ponieważ regenerują twój mózg, aby reagować inaczej na wszystko, co wywołuje objawy.

Na koniec leczenie ma być prowadzone pod nadzorem twojego terapeuty. Próba przeprowadzenia samokierującej terapii narażenia może pogorszyć twój stan.

Rozwiń czytanie, dowiadując się więcej o 6 rodzajach zaburzeń lękowych i jak zarządzać każdym z nich.

Wreszcie, jeśli chcesz prostego sposobu na zmniejszenie stresu i lęku, spróbuj napisać 35 monitu w dzienniku uważności, aby żyć więcej w chwili obecnej.